DIEGO CHANG (TOETSEN)
 

Maak kennis met onze toetsenverwijderaar. Klaar om een schok van synths, toetsen, strijkers, orgels en epische orkesten vanuit de lucht te blazen. Bekend van Live Laugh Lobotomy en vele live optredens. Een ontketende onweersbui van toetsen die je tot op het bot zal schokken.

 

HET BEGIN

 

" Ik ben eigenlijk opgegroeid in een muziekschool, wat me de kans gaf om veel verschillende muziekstijlen en instrumenten te leren (toetsen, bas, gitaar, drums, noem maar op!). Toch begon ik pas met spelen toen ik 13 was, omdat ik de jaren daarvoor te druk was met Mario Kart. Nu hou ik van allerlei verreikende harmonieën en ritmes! Mijn muzikale reis begon op piano toen mijn vader besloot dat ik pianolessen moest nemen van een van Leidens grootste pianisten, Ewald Ebing. Mijn eerste jaren op piano bestonden uit het leren van alles van harmonie; voornamelijk gericht op jazzmelodieën en enkele klassieke stukken van Chopin en andere componisten. Tijdens het leren van de piano heb ik ook fretloze bas als mijn tweede instrument opgepakt nadat ik verliefd was geworden op Jaco Pastorius; zelf betitelde album en zijn werk op Weather Report's Heavy Weather album. Gedurende deze tijd heb ik ook drumlessen gevolgd, wat eerlijk gezegd het moeilijkst voor mij was om te leren.

 

MIJN EERSTE VAN TE VEEL BANDS
 

Mijn eerste bands waren voornamelijk funk en bluesrock. Spelen in een bluesrockband inspireerde me later om ook de gitaar op te pakken en drie akkoorden absoluut uit te melken. Dit leverde me de bijnaam Stevie Ray Chang op, want zoals alle bluesgitaristen was ik ook een SRV-fanboy met een slecht afgestelde Stratocaster met 0.13 snaren van. Eindelijk, na een paar jaar, probeerde ik te zingen nadat ik Jeff Buckley's album Grace voor de eerste keer hoorde. Natuurlijk zou ik niet in de buurt komen van dat niveau van zijn stem en gevoel, maar het gaf me niettemin veel inspiratie voor het schrijven van nummers.

​

HET EINDE

​

Verrassend genoeg ben ik nooit echt in contact geweest met metal, behalve dat ik af en toe gek was van gitaristen als Yngwie Malmsteen en Marty Friedman en natuurlijk niet te vergeten mijn beste vriend die me naar zijn enorme stapel metal-cd's liet luisteren. Toen ik werd gevraagd voor mijn eerste metalband (Live Laugh Lobotomy) als gitarist en nu 2 jaar later als toetsenist voor Fearwell, was ik eerst een beetje terughoudend, maar ik sta altijd open voor een uitdaging! Fearwell kwam ook vrij onverwacht in mijn leven. Ik ontmoette Jeremy tijdens het synthetiseren van best wel gevaarlijke chemicaliën in een lab... Ik hou van de rauwe, maar genuanceerde energie van deze band en hou ervan hoe alle verschillende harmonieën en delen met elkaar omgaan. De band voelt echt als een familie en iedereen is echt toegewijd aan hun instrument en de muziek."